Uyku, vücudu bilinçdışına emanet etmektir.
Uyuduğumuz müddetçe bedenizden haberimiz yoktur. Yatağımıza yatmış ve başımızı yastığımıza koymuşsak uyumaktan korkmayız. Uyurgezerlik gibi bir illetimiz ya da güvenliğimizi tehdit edecek bir durum yoksa kendimizi huzur içiinde uykunun kollarına bırakırız.
Direksiyon başındaysak uyumaktan korkarız. Birkaç saniyelik tatlı bir uyku, acı bir felakete gözlerimi açabilir. Beden aktifken aklı ve bilinci devre dışı bırakmak felakettir çünkü. Ne var ki uyumak eylemini irademiz gemlemekte zorlanır.
Ya kendini kendi eliyle uyutanlar...
Bedenini bilindışına bilinçli emanet edenler...
Tekin insanların dolaşmadığı karanlık dehlizlerde, sokaklarda, barlarda, meyhanelerde aklını devre dışı bırakanlarla birlikte bedenini bilinçdışına itenler...
Ayıkken geldiği yollardan sarhoşken nasıl döneceğini düşünmeden iradesiyle kendini uyutanlar...
"Ben sarhoş olmam." yiğitliğine(!) sığınanlar ya da az içeceğini, sarhoş olmadan kalkma niyetiyle irade(!) şovu yapanlar bilmezler mi ki ilk yudumu almadan önce sahip oldukları irade, her yudumda zayıflamaktadır.
Kontrolsüz bir insan bedeninin karşılaşabileceği tehlikeleri, işleyebileceği cürümleri hiç düşünmeden içki deryasına yelken açanlar; yüksek bir kulenin korkuluksuz dapdar balkonunda uykuya dalandan daha az korkmamalıdırlar...